Słowniczek pojęć
Proces ochładzania cząstki wznoszącego się powietrza zachodzący bez wymiany ciepła z otoczeniem, będący efektem rozprężania się powietrza.
Wzrost temperatury opadających cząstek powietrza zachodzący bez wymiany ciepła z otoczeniem, wynikający ze sprężania się powietrza.
Przenoszenie mas powietrza w kierunku poziomym z zachowaniem jego właściwości. Odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu się pogody (adwekcja mas powietrza) i powstawaniu zjawisk atmosferycznych (burze, mgła, przymrozek).
Stosunek ilości promieniowania odbitego do padającego. Jest parametrem określającym zdolność odbijania promieni przez daną powierzchnię. Pojęcie to do fizyki wprowadził Johann Heinrich Lambert.
W meteorologii i oceanologii to odchylenie temperatury od średniej czasowej lub przestrzennej. Ta różnica (odchylenie) może być obliczona dla konkretnego punktu, regionu, a nawet globu. Może być obliczana zarówno dla atmosfery jak gruntu lub wody na powierzchni Ziemii (w szczególności oceanu) na dowolnych głębokościach / wysokościach. Informacja o wartości anomalii powinna być uzupełniona informacją względem średniej jakiego okresu lub obszaru została obliczona.
Cyrkulacja powietrza w wyżu (antycyklonie). Powietrze przemieszcza się od centrum wyżu zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (na półkuli północnej).
Punkt na orbicie danej planety lub innego ciała niebieskiego najbardziej oddalony od Słońca.
Powłoka gazowa otaczająca ciała niebieskie. Atmosfera ziemska składa się z mieszaniny gazów zwanej powietrzem, której głównymi składnikami są azot (78,084% objętości powietrza), tlen (20,946%) i argon (0,934%).